اصطلاحات کوهنوردی یک مجموعه اصطلاحات و اصطلاحات فنی هستند که در زمینه کوهنوردی و صعود به کوهها استفاده میشوند. این اصطلاحات به کوهنوردان کمک میکنند تا در ارتباط با یکدیگر و در مواجهه با شرایط مختلف کوهنوردی بهتر ارتباط برقرار کنند. در زیر چند اصطلاح کوهنوردی به همراه توضیحات کوتاه آورده شده است:
اصطلاحات کوهنوردی:
کمپ بیس (Base Camp):
مکانی در پایهی کوهستان که برای استراحت، ذخیره اسباب و تجهیزات، برنامهریزی صعود، و بازگشت به کاربرد میآید.
خطبندی (Rappelling):
تکنیک کوهنوردی برای نزول از ارتفاعات بالا با استفاده از کمربند، طناب، و دستگیرههای خاص.
صخرهنوردی (Rock Climbing):
فعالیت صعود به صورت عمودی یا افقی بر روی صخرهها با استفاده از دستگیرهها و پاشنهها برای حفظ تعادل و پیشرفت.
سنگنوردی (Bouldering):
صخرهنوردی در ارتفاعات پایینتر بر روی سنگهای کوچک، بدون استفاده از طنابها و فقط با استفاده از دستگیرهها و پاشنهها.
یخشکن (Crampons):
وسیلهای با پیچهای فلزی که بر روی کفشها نصب میشود تا در شرایط یخی و برفی به افراد کمک کند تا به راحتی حرکت کنند.
بهمن (Avalanche):
ریزش برف و یخ از تپهها یا کوهستان، که میتواند خطرناک برای کوهنوردان باشد.
چکش (Ice Axe):
ابزاری با دسته و تیغهی فلزی که برای مهار در یخ و برف، ایجاد مهار در صعود و نزول، و به عنوان ابزار کمکی در کوهنوردی به کار میرود.
قطعه (Pitch):
بخشی از صعود یا نزول که در آن تیم کوهنوردی بین دو نقطه استراحت میکند.
سقوط (Fall):
افتادن یک کوهنورد از ارتفاع، معمولاً بعد از از دست دادن تعادل.
پیکان کوهنوردی (Piton):
قطعههای فلزی که برای نگهدارنده طنابها و دستگیرهها در صخرهها استفاده میشوند.
کاروانسرا (Refuge):
مکانهای استراحت و اقامت برای کوهنوردان در طول سفرهای طولانی، مخصوصاً در مناطق دورافتاده.
طنابنوردی (Rope Access):
تکنیک استفاده از طناب برای دسترسی به مکانهای دورافتاده یا غیرقابل دسترس مانند ساختمانها یا مناطق پنهان.
ترانزیت (Transit):
حرکت از یک نقطه به نقطه دیگر با استفاده از قطعات کوهنوردی مانند طناب و دستگیرهها.
صداپیشگان (Scout):
افرادی که پیش از یک تیم کوهنوردی، مسیرها، شرایط، و خطرات کوهنوردی را بررسی و اطلاعات لازم را به تیم ارائه میدهند.
فرهنگ کوهنوردی (Mountaineering Culture):
مجموعهای از اصول، اخلاقیات، و تجربیات مشترک که بین کوهنوردان ایجاد شده است.
گروه (Herd):
گروه کوهنوردانی که با هم در کوهستان حرکت میکنند.
اکسپدیشن (Expedition):
سفرهای طولانی به کوهستانها برای کشف مناطق جدید و انجام پژوهشهای کوهنوردی.
اقامت موقت و اضطراری (Bivouac):
کمپ بدون چادر یا خیمه که کوهنوردان در طول سفرهای کوهنوردی برای استراحت موقت از آن استفاده میکنند.
رهبر (Leader):
فردی که در یک گروه کوهنوردی رهبری میکند و مسئولیتهای تصمیمگیری و ایمنی تیم را بر عهده دارد.
آسانسور (Jumar):
ابزاری که برای صعود روی طناب یا رپلی به کار میرود.
رپلی (Rope Soloing):
کوهنوردی که تنها با استفاده از طناب برای انجام تکنیکهای صعود و نزول انجام میشود.
کوهستاننوردی (Mountaineering):
هنر و ورزشی که در آن افراد در کوهستانها صعود و نزول میکنند.
باتولن (Bivouac Bag):
محافظ برای کوهنوردان در شرایط سخت و آب و هوای بد.
صعود انفرادی (Free Soloing):
کوهنوردی بدون استفاده از هیچ وسیله یا طناب حمایتی برای صعود یا نزول در صخرهها.
آویزان شدن (Hanging Belay):
استفاده از طناب یا دستگیره نگهدارنده برای راهنمایی کوهنوردان در صعود یا نزول.
مکمل (Climbing Protection):
ابزارهایی که برای افزایش ایمنی در کوهنوردی مورد استفاده قرار میگیرند، مانند نقاط نگهدارنده، کربینها و طنابها.
پناهگاه یخی (Ice Shelter):
سازههایی که برای محافظت از کوهنوردان در شرایط برف و یخ ساخته میشوند.
صعود آلپی (Alpine):
نوعی از کوهنوردی که در محیطهای کوهستانی و برفی انجام میشود.
گیرهنگهدارنده (Climbing Holds):
دستگیرههای مصنوعی یا طبیعی روی صخرهها برای کوهنوردی آزاد.
چادر کوهنوردی (Mountain Tent):
چادر مخصوص برای کوهنوردان که در شرایط آب و هوایی سخت مانند برف و باران مورد استفاده قرار میگیرد.
ترک و پاکسازی (Leave No Trace):
اصولی که کوهنوردان را به ترک هیچ اثری از حضور خود در طبیعت و محیط طبیعی تشویق میکند.
صعود مصنوعی (Aid Climbing):
کوهنوردی با استفاده از وسایل و تکنیکهای پیشرفته برای پیشرفت در مسیرهای صخرهای.
صعود یک روزه (Day Hike):
مسیر کوهنوردی که در یک روز به پایان میرسد و نیازی به کمپ کردن ندارد.
پیادهروی کوهنوردی (Hiking):
طی کردن مسیرهای پیادهروی کوهستانی به منظور تماشا و تفریح.
کوهنوردی تاپ روپ (Top Rope Climbing):
کوهنوردی با طنابی که از بالای مسیر انجام میشود و تمام وزن کوهنورد با طناب نگه داشته میشود.